Mone´s Adventskalender *Türchen Nr.11

Antworten
Benutzeravatar
Gewitterhexe
Beiträge:5308
Registriert:Montag 1. März 2010
Wohnort:Gast
Mone´s Adventskalender *Türchen Nr.11

Beitrag von Gewitterhexe » Sonntag 11. Dezember 2011

von Walter Rathmann

Good`n Abend, leeve Lüüd,
fein, dat man sick wedder süth.
Is doch gar nich so lang her,
as datt kott vör Wiehnacht' wär.

Wenn man mi frogt: ik kanns nich glöb'n,
wo is das letzte Johr blots blev'n?
De Tied löppt fixer as man't will
bit Wiehnachten. Dann ward dat still.

För'n lütten, kotten Oogenblick
föhlt man die Tied nich so.
De Klock hölt an, secht nich mal Tick,
dat Hart wart richtig froh.

De Gör'n fangt nu to gnegeln an,
se hebbt so veel to schnacken.
Se kuscheln sik an Oma ran
un krul'n ehr den Nacken.

Du, Oma, weets du, wat ik weet:
ik heff en Zettel schreben.
un weets du, wo de Zettel heet?
Dat rots du nich in Leben!

Kloor. Oma fangt to grien'n an,
se weet nu all genooch.
Lütt Peter schleppt sien Zettel ran
un dücht sik mächtich klooch.

Door steiht, wat ik noch bruk'n do,
ik hol di gau dien Brill.
Sons kanns nich sehn. Na, geiht dat so?
Lees mal: "Wat ik gern will!"

Door kanns mal sehn, wat Peter kann,
sien Schrift is grood un schier.
De List, de is meist ellenlang
un steiht nu op Papeeer.

So, seggt Oma. Wat is dat?
Wat hett dat to bedüd'n.
Ik lees: Ich mooch mal Pudding satt!
Un: Mitn Computer üben?

So is dat wohl, so wär dat immer,
de Fortschritt kümmt ut Kinnerzimmer.
Hüüt sünd wi Öllern oder mehr,
de Kinnertied is all lang her.

Un wenn ik mi denn so erinner,
un seh de ganzen Hoopen Kinner,
un denk mi: Mensch, dat wär en Streß,
besonners op min Wiehnachtsfest.

Ok hüüt wart dat nich alles klappen,
doch dat is wat, wat mi nicht stört.
De Kinner kööt nich Plattdütsch snacken
und hebbt den ersten Satz nicht hört.

Un wart dat denn all wedder Tiet
un Neonlicht geiht an,
dann ist dat gor nich mehr so wiet
bald kümmt de Wiehnachtsmann.

Doch bit toon Afscheed wünsch ik
noch viel Vergnögen!
____________________________________________________
von Walter Rathmann


Wenn man di froogt, wat dütlich heet,
dat de anner Minsch nich wieder weet,
dann säch em blots nich int' Gesicht:
dat weet ick nich.

Ik hev dat markt. Dat is doch so:
Sächs': weet ik nich, dann hesst din Roh.
De Anner froocht di dann nich mehr,
du bis em los un freust di sehr.

Den Grund för düssen dummen Snack
wär Wiehnachtsmann mit sienen Sack..
Dat is ne tämlich lang Geschich'
Und ennet mit: dat weet ick nich.

Vöör veertein Johr, door fung dat an,
all Lüüd schnackt bloots von Wiehnachtsmann.
Un meen', nu is dat nich mehr wiet,
bit to de hillige Wiehnachtstied.

Min Papa wär bi Firma Wacker
Sowat wien Lagerobermacker.
Von morgens fröh bit duster wöör
Haar he keen Tied för siene Göörn.

Wie haarn to de Tied slechtet Wetter.
To gast bi uns wär Mamas Vetter,
en grooten Mann mit lange Hoor,
de Piep smöök un ut Hamborg woor.

De Onkel, de he vör uns weer,
gefull uns langsam mehr und mehr.
He haar Geduld mit uns und lach.
Biit Eeten un Speeln den ganzen Dach.

Ick hev mi lang nich mehr so höcht,
wie wern tofreden un vergnöcht.
Schlecht' Wetter geev dat nu nich mehr
Bien Toben un Rangeln mit Onkel Beer.


Wenn he man blots bit Wiehnacht bleev
Dat wär min gröttste Wunsch int Leev.
Doch an den allerletzten Dach,
wär dat Bett leer in sien Schloopgemach.

Ick wunner mi und dach mi dann:
He hett wohl Angst vörn Wiehnachtsmann.
Schnapp sick sien Piep und seggt keen Woort,
is enfach wech no Hamborg fohrt.

Du, Modder, frooch ik, hätt denn dien Vetter
Keen Mantel an bi düssen Wetter?
De hangt noch in sien Stuuv biet Licht.
Doch Mutter meent: Dat weet ik nich.

Se haar keen Tied, dat heev ik ahnt,
An' letzten Dach vörn Wiehnachtsabnd.
Dat geev ja noch so veel to doon,
se haar keen Tied för ehren Sohn.

Nu keek Hans drurich üm die Eck
Un seech: De Onkel, de is wech.
Wo is he bloots, weets du dat nich?
Ne, Hans, seeg ik, dat weet ik nich.

An Wiehnachtsobend weer dat meist dunkel.
De Wiehnachtsboom mit veel Gefunkel
Näm' uns schon mächtig in sien Bann.
Glieks kümmt, dach ik, de Wiehnachtsmann.

He kloppt, wie immer, an de Dör,
Hans an de Siet un ik dorföör.
Sein Bort, wie immer tämlich platt
Un ob den Rüch den grooten Sack.

He grummel, hostet, sächt to mi dann:
Hier bün ik, ik, den Wiehnachtsmann.
Weerst du denn broov, du lütten Wicht?
Fix anter ik: Dat weet ik nich.

He keek mi an, weer gar nich froh,
ik dach: Loot mi man bloots in Roh.
N lütten Wich hett he mi nennt,
as wenn he nich min Öller kennt.

Mit Mama, Papa und mit Hans
Gäv dat den sülvigen Wiehnachsdanz:
Wärs broov, häs lernt, nu säch du man!
Dat weern wie, kloor, Herrn Wiehnachtsmann.

Nu käm de Sack von sienen Rücken,
ik wull mi in de Köök verdrücken,
He reep mi trüch un grien mi an:
Machs nich den leven Wiehnachtsmann?

Nu leet he mi nich mehr in Roh
Snak von den Hilligen in Stroh.
Kennst du denn gor keen schön Gedicht?
Nee, Wiehnachtsmann, dat kenn ik nich.

Ick heff in minen groten Sack
Geschenke för das Lumpenpack....
Ik sä to em: Herrn Wiehnachtsmann,
bring mi blots Onkel Beck hier an.

Mehr will ik nich. Dat is min Wunsch.
He keek mi an un un tröch en Flunsch
Wo mach he ween? Dat is nich licht.
NeNe, min Jung, dat weet ik nich.

Nu har de Mann vör mi sien Roh
Ik glööv, he wär dorbi ganz froh.
He har mien Spruch ganz enfach klaut
Un em mi um de Ohrn haut.

Nu säch man, dat son Wiehnachtsmann
De Kinnerwünsche roden kann.
Ik krech rein nix, wat ik gern wull,
un har de Näs von den Mann voll.

Dat duur nich lang, goodby, Adjö,
Bliv man schön brav, ji beeden twee.
Dann wär dat ruhig, so wie tovöör,
Dor wummert een an unse Döör

Papa mookt op: du lachst di wech,
dor steiht den hamborgischen Beck.
uns leeven Onkel wär nu door
is Wiehnachten nicht wunnerbor?

He sett sick henn und nähm sin Piep,
Oh, wunnerschöne Wiehnachtstied!
Wo wärst du, Onkel? Weerst du wech?
Nu säch blots nich: dat weet ik nich !

Ik keek mi em genauer an,
sien Kopp, sien Hoar un ook sien Hann.
Wat wär dat blos, wat mit em wäär,
he keem mi heel verdächtich vör.

He grummel, hostet, sächt to mi dann:
Ik hev jüst snackt mit'n Wiehnachtsmann.
He läch mi bannig in de Ohrn,
Ik sull di een doch noch verkloorn.

Wenn du em noch mal droop'n wüsst
Int nächste Johr bi düssen Fest,
Leernst beeter doch mal een Gedicht
Un sächst nich mehr: Dat weet ik nich.

Ja, Onkel Beck, dat mach wohl ween,
Ok mooch em doch gern weddersehn
Mit Bort un Hoor un dien Gesich.
So is dat wohl. Mehr säch ik nich.
____________________________________________
Kiek einst, wat is de Himmel so rot,
dat sünd de Engels, dei backt dat Brot,
dei backt dan Wiehnachtsmann sien Stüten
vor all de lütten Leckersnüten
nu flink de Teller ünners Bett
un legt jük hen un west recht nett
de Sünna Klaas steiht vor de Dör,
de Wiehnachtmann, de schickt em her,
wat de Engels hevt backt,
dat shüt jü probeirn
und smeckt dot good, dann hört se dat gern
un de Wiehnachtmann smunzelt, nu backt man mehr
ach, wenn doch erst mol Wiehnachten wär.

fast das gleiche Gedicht auf saterfriesisch
Sunnerkloas

Kiek is, wät is die Heemel so rood,
dät sunt do Ängele, do boake dät Brood,
jo boake dän Wiehnachtsmonn sien Stuten
foar aal do littje Läkkersnuten.
Nu flink do Täller unner't Bääd,
lääsed jou deel un weest gjucht nätt,
die Sunnerkloas stoant foar de Door'
die Wiehnachtsmonn soant him foar.
Wät do Ängele hääbe boaken,
dät schäln jie pröiwje,
un smoaked dät goud, dan heerd hie dät jädden,
un die Wiehnachtsmon laached, nu boaked man moor,
oach, stuud nu man gau Wiehnachten foar de Door.
Saterfriesisch übersetzt: Gretchen Grosser


_____________________________________________________________
Endlich sünd wi nu so wiet,
vörbi is de vörwiehnachstied.
Nee, ik säch di, wär dat doll,
aber hüüt is wiehnachtsdach,
un de ganze Köök is vull.


Frank speelt Hinkepott mit Hans,
süht ut as son Düvelstanz.
Un ut'n Radio kanns hörn:
Hillige Nacht, Hillige Nacht,
Doch dat stört se nich, de Göörn.

Baby Ruth kreit tämlich dull.
wat wull heet: de Büx is full.
Ann-Katrin, de lett nich locker,
striet mit Jan üm sien'Hocker.

Mutter röhrt in Suppentopp
und markt den Krach nich mehr.
Se hätt en Wookmän op ehr'n Kopp
un hört den En De Er.

Vadder is all lang nicht hier,
is em wohl veel to luut.
Kann ween, he övt noch an Klavier,
in de Bescherungsstuuv.

Blots Opa föhlt sik gar nich wohl.
de Zeitung kümmt um veer.
So sitt he dor op sinen Stohl
un denkt: ik bruk en Beer.

Du Erna, röppt he, kanns mi hörn?
Sien Dochter is biet Backen.
Dat is to luut hier! Von de Göörn!
He mookt sik op de Hacken

Schiet Wetter is, dat markt he buten.
Dat duert dann noch veer Minuten
bit he dann endlich vör de Döör
von Kuddel Hansens Dörpskroog wär.

Frohet Fest, tönt dat von Tresen,
Kumm rin, Hans-Peter, sett di daal.
Hier steiht dien Beer. So schall dat wesen!
Nu sünd se all süss Mann in't Saal.

Hinnerk Meier hölt een Reed
un sappelt wat von Tradischion,
Claas Füer weet, wat se glicks speelt
un mischt de Korten schon.

Hans-Peter markt, dat so en Beer
veel beter för sien Mogen wär
wenn een-twee Korn doortwischen drunken.
So kann' in Bregen beter funken.

Dat Spiel fangt an, Karl-Heinz hätt Asse,
Claas scheelt neeschierig no de Kasse.
Hans Post treckt seelig an sien Piep,
un so vergeiht de hillige Tiet.

Ich glöv, ji glövt, dat Enn von Leed
is Striet un Tank int Hüüs.
Ne-ne, keen Bang, de Engel weet
wat för een Tag hüüt is.

Hans-Peter lustert no de Klock
un meen: So, meine Herrn,
es is so weit. De erste Rock
is nu nich mehr so fern.

Un rech hett he. De Döör geiht op
un Oma steiht in Ruum,
fein in Kledag, un seggt salopp:
Hans-Peter, büst du duun?

He grien er an, steiht op und geiht
vun Tisch bit Kloo un trüch.
So schier un grad, dorbie noch fleit.
He duun? Wer't seggt, de lüch.

Un Oma winkt to de Herrn noch hen,
de wünscht er'n frohe Tied.
Hans-Peter hakt sik bi er in.
No Kark is dat noch wiet.

Door güng de beiden, Hann in Hann.
Keen Striet, keen Lamenteern.
Mien Jung, seggt Oma, un hölt an,
kunnst di denn amüseern?

Ach ja, seggt he, dat weer mal schön
de olen Früün weddersehn.
Doch immer wedder heff ik luert
un schimpt, dat dat so lange duert
bit du mi afholst von min Beer.
Heff dacht, du leevst mi gar nich mehr!

Johanna freut sick, is doch kloor.
So geiht dat nu all vertig Johr.
As soon Geschenk för em von eer
siin Nahmittag bi Früün un Beer.

Un wie is dat bi ju an Veruntwindigsten?

Wart dat luut un wild un klamm
dann bruk man nich to roten.
se weeten ja, dann sit ehr Mann
bi Kuddel un speelt Korten.


~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
So,wer mir von den Anwesenden eines der Gedichte übersetzt ins Hochdeutsche,bekommt ne Überraschung :lol: (und versucht mich nicht zu verar....ich verstehe die Texte :lol:
z.B.
Mutter röhrt in Suppentopp
und markt den Krach nich mehr.
Se hätt en Wookmän op ehr'n Kopp
un hört den En De Er.
Mutter rührt im Suppentopf und merkt den Krach nicht mehr,sie hat den Walkmann auf ihrem Kopf und hört NDR*also Betrug Zwecklos* )


Wünsche Allen einen schönen 3.Advent

Bild
Herzliche Grüße
Kinder · Beratung · Gesundheit · Rund ums Kind

Benutzeravatar
Gewitterhexe
Beiträge:5308
Registriert:Montag 1. März 2010
Wohnort:Gast

Re: Mone´s Adventskalender *Türchen Nr.11

Beitrag von Gewitterhexe » Sonntag 11. Dezember 2011

du kannst ja per PN oder Mail übersetzen :lol:
Herzliche Grüße
Kinder · Beratung · Gesundheit · Rund ums Kind

muszi
Beiträge:3929
Registriert:Sonntag 28. Februar 2010
Wohnort:Neustadtgödens/ Sande

Re: Mone´s Adventskalender *Türchen Nr.11

Beitrag von muszi » Sonntag 11. Dezember 2011

:lol: :lol: :lol: :lol:


Ich halte mich auch raus, denn bin ja mit der Sprache platt aufgewachsen und Hochdeutsch war nee Fremdsprache :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:

Gleich nach der Einschulung habe ich gesagt::: Dad Skiet dat mach nee hörn :lol: :lol: :lol:

MamaP
Beiträge:2874
Registriert:Dienstag 20. April 2010

Re: Mone´s Adventskalender *Türchen Nr.11

Beitrag von MamaP » Sonntag 11. Dezember 2011

Ich verstehe das meiste und kann das meiste auch übersetzen,denke :lol:
Mitarbeiterin der Kurbertung Friesland
Zuständig für das Saarland,München,Nürnberg und Göttingen
http://www.mukiku.de/mutter_kind_vater_ ... lingen.htm

Mitglied im www.ivbk.de

Benutzeravatar
Gewitterhexe
Beiträge:5308
Registriert:Montag 1. März 2010
Wohnort:Gast

Re: Mone´s Adventskalender *Türchen Nr.11

Beitrag von Gewitterhexe » Sonntag 11. Dezember 2011

na dann los
Herzliche Grüße
Kinder · Beratung · Gesundheit · Rund ums Kind

Antworten